Acht jaar geleden begon Bojan met het voeren van de honden in het oude ‘gemeenteasiel’ (eigenlijk een dodingsstation) en sindsdien is zijn leven nooit meer hetzelfde geweest. Het immense leed dat hij daar aantrof was te afschuwelijk voor woorden.
Hondenvangers kregen een beloning van de gemeente voor iedere hond die gevangen werd. De doodsbange dieren werden tijdens het vangen ernstig mishandeld en daarna naar het ‘asiel’ gebracht. Om vervolgens aan hun lot overgelaten te worden, totdat ze uiteindelijk bezweken aan honger, dorst en pijn.