Valentijnsdag 25 jaar Stichting Dierenhulp het blijft hard nodig

Een kwart eeuw later heeft Stichting Dierenhulp het leven van ruim 50.000 honden, katten en ezels in de Caribische regio, Spanje en Griekenland verbeterd. “Door sterilisatie van volwassen dieren is tevens het leed van talloze nakomelingen voorkomen,” zegt Dierenhulp-oprichter Mark Erwin Vos. “Minder zwerfdieren, dat is en blijft ons doel.” 

Op 14 februari aanstaande, Valentijnsdag, bestaat Stichting Dierenhulp officieel 25 jaar. Uit liefde en een belofte aan zijn overleden hondje ‘Rakker” ontstaan, en al die jaren met veel liefde voortgezet en uitgegroeid tot een organisatie die wordt gedragen door ruim twintig dierenartsen en vele helpende handen in zes regio’s waar de nood aan dierenhulp hoog is. Ook in 2021. De COVID–19–pandemie heeft tot een toename van het aantal zwerfdieren geleid en ook ondervoeding van huisdieren is een groeiend probleem.

Een van de gebieden waar Stichting Dierenhulp actief is, sinds 2000, is het eiland Bonaire. Destijds gestart met het helpen van de ezels die er leven. “Bonaire, een bijzondere gemeente van Nederland,” zegt Mark Erwin Vos. “Wat vooral bijzonder is, is dat een huisdier op Bonaire – in feite een Nederlands dier – hier totaal geen rechten heeft.” Stichting Dierenhulp bood de Eilandsraad al in 2017 een wetsvoorstel aan, een ontwerp-Hondenverordening, opgesteld door wetgevingsjuristen in samenspraak met dierenartsen, politie, de Officier van Justitie en enkele welwillende politici. De nieuwe Hondenverordening wacht nog steeds op goedkeuring. “Ondanks steun van de korpschef die de noodzaak van de nieuwe verordening inziet,” zegt Vos. “De politie op Bonaire kan op basis van de bestaande wetgeving niet afdoende optreden tegen mensen die hun huisdieren verwaarlozen, mishandelen of dumpen. Het Eilandbestuur werkt niet mee, en in Den Haag schuift men het onderwerp van zich af.”

Ook op Curacao hebben dieren vrijwel geen rechten. Een concept-Hondenverordening werd drie jaar geleden aangeboden in samenwerking met de fractie van PAIS aan de regering. Het wetsvoorstel is besproken en aangepast, Sindsdien ligt het op de plank. Een machteloos gevoel, zegt Vos. “We geven niet op, we blijven praten en aandacht vragen voor dierenleed op de eilanden.” 

Sinds 20009 laat Stichting Dierenhulp op Curacao en Bonaire honden en katten steriliseren en castreren. Om ongewenst nesten en de verspreiding van pijnlijke seksueel overdraagbare aandoeningen te voorkomen. “Verreweg de meeste dieren die we helpen zijn van mensen die in armoede leven,” zegt Vos. “Zij hoeven niet te betalen voor sterilisatie van hun huisdieren. Zo helpen we mens en dier.” 

Elke week gaan vrijwilligers met vangkooien op pad om wilde katten te vangen. Vos: “De gevangen katten worden behandeld, geregistreerd en weer teruggezet waar ze vandaan kwamen, of ergens waar er gevoerd wordt. Tijdens de sterilisatie of castratie haalt de dierenarts een stukje van een oor, zodat de vrijwilligers later op afstand kunt zien dat de kat al geholpen is en niet weer gevangen wordt.” 

De vangkooi wordt soms ook ingezet om bange, schuwe honden te vangen, legt Vos uit. “Voor honden proberen we een foster te vinden. Tenzij ze op straat in een voerprogramma zitten, kunnen ze niet teruggezet worden.” Een hond kan niet zelf, zonder hulp van mensen, overleven. De hond is de enige diersoort die, in de loop van 10.000 jaar, zodanig gedomesticeerd is en door fokken genetisch veranderd, dat dit dier voor zijn voedsel en verzorging van de mens afhankelijk is. Vos: “Pups die op straat geboren worden, wacht een lijdensweg. De meeste maken geen kans. Daarom zijn sterilisatie en castratie zo belangrijk. Om al dat leed te voorkomen.”

Stichting Dierenhulp doet haar werk met vrijwilligers en is volledig afhankelijk van de hulp van dierenvrienden. “Samen kunnen we het leven van dier én mens verbeteren.” Als je je het lot van dieren aantrekt, neemt dan contact op met Stichting Dierenhulp of bezoek Dierenhulp.nl.