Tagarchief: Vluchtelingen

Geen plaats voor miljoenen vluchtelingen

9 december 2022

Opvang in de regio staat onder druk

Het aantal vluchtelingen in de wereld is nog nooit zo groot geweest, maar er zijn steeds minder plekken waar ze welkom zijn, constateert noodhulporganisatie ZOA. ‘De asielinstroom beperken’ speelt niet alleen in Nederland; wereldwijd neemt het draagvlak voor de opvang van vluchtelingen af. Ook de directe regio rond crisisgebieden – waar het overgrote deel van de vluchtelingen een heenkomen zoekt – ziet vluchtelingen liever gaan dan komen. Daardoor zijn miljoenen vluchtelingen in acute nood.

Opvang in de regio

Volgens VN-vluchtelingenorganisatie UNHCR is er wereldwijd nu een recordaantal van 103 miljoen vluchtelingen. Dat is 13,6 miljoen meer dan eind 2021 – een stijging van 15 procent. Daarvan zoekt 85 procent toevlucht in eigen land of een buurland – ook wel ‘opvang in de regio’ genoemd. ZOA signaleert echter dat ook in de regio veel vluchtelingenkampen overvol zijn en dat er afnemend draagvlak is om vluchtelingen op te vangen. De regio’s rond crisisgebieden zijn namelijk meestal zelf ook kwetsbare locaties, waar de lokale bevolking moeite heeft om het hoofd boven water te houden. Klimaatverandering, torenhoge inflatie, gestegen graanprijzen en de wereldwijde energiecrisis hebben die situatie verder op scherp gezet. ZOA ziet in de praktijk dat dat spanningen en conflicten veroorzaakt over land, water en andere schaarse middelen van bestaan. De opeenstapeling van crises drijft mensen verder in het nauw.

Vluchtelingencrisis

Een toenemend aantal landen wil daarom van vluchtelingen af. Zo stuurt Libanon sinds dit najaar Syriërs terug; Bangladesh wil dat de ruim 900.000 Rohingya-vluchtelingen terugkeren naar het zeer onrustige Myanmar; in Colombia leggen de miljoenen Venezolanen extra druk op de fragiele situatie van de lokale bevolking en in Afrika ziet ZOA dat veel vluchtelingenkampen overvol zijn. Opvang van vluchtelingen in de regio staat daarmee onder druk. Tegelijkertijd staat de wereld nog maar aan het begin van een ongekende vluchtelingencrisis. De Wereldbank voorspelt dat er in 2050 – bij onveranderd beleid – alleen al 216 miljoen klimaatvluchtelingen zijn.

Draagvlak

“Het is onbestaanbaar dat er geen plaats is voor mensen die moeten vluchten en alles achterlaten”, zegt Joël Voordewind, speciaal ambassadeur van ZOA. Hij benadrukt dat nu ingrijpen hard nodig is om grotere problemen in de toekomst te voorkomen. “Ieder mens heeft recht op een veilige plek. Daarom doet ZOA er alles aan om voor ze klaar te staan met voedsel, schoon drinkwater en onderdak. Daarnaast vergroten we het draagvlak voor vluchtelingen in de eigen regio door ook de kwetsbare lokale bevolking te ondersteunen en in gesprek te brengen met de vluchtelingen. Zo bouwen we aan vrede en voorkomen we conflicten over water, land en andere schaarse middelen van bestaan.” Op deze manier biedt ZOA plaats aan vluchtelingen in ongeveer vijftien landen.

Niet machteloos

“De nood is hoog en de problemen zijn ongelofelijk groot, maar we staan niet machteloos”, zegt Voordewind. “We kunnen wat doen en we moeten wat doen om deze vluchtelingencrisis een halt toe te roepen.” Om vluchtelingen een veilige en leefbare opvangplaats te bieden en de problemen in de regio aan te pakken start de Nederlandse noodhulporganisatie ZOA een landelijke campagne. Meer informatie over deze campagne is te vinden op www.zoa.nl/geenplaats.

Artsen zonder Grenzen ziet toename van geweld tegen vluchtelingen aan Europese grenzen

Lees het gehele artikel

15 augustus 2022

Steeds vaker krijgen vluchtelingen en migranten te maken met geweld wanneer zij Europa proberen te bereiken. Dit zien en horen medewerkers van Artsen zonder Grenzen (AzG) van vluchtelingen en migranten op de grens tussen Hongarije en Servië en in Griekenland. Vluchtelingen en migranten worden afgeranseld, geschopt en vernederd. Om een einde aan deze misstanden te maken, roept AzG de Nederlandse overheid op om druk uit te oefenen op Europese lidstaten die de rechten van vluchtelingen niet respecteren. Als dat niets oplevert moet Nederland zich ervoor inzetten dat de EU elke vorm van politieke, financiële en materiele steun op gebied van migratie aan deze lidstaten stopzet, vindt AzG.

Mensen die de grens tussen Servië en Hongarije proberen over te steken, worden steeds vaker geslagen, vernederd en misbruikt. Ook worden hun persoonlijke bezittingen soms gestolen of worden zij gedwongen zich uit te kleden, zelfs bij lage wintertemperaturen. Daarbij worden middelen als pepperspray en traangas niet geschuwd. Naar verluidt wordt dit geweld onder meer door de Hongaarse autoriteiten gebruikt om mensen af te schrikken niet naar Europa te gaan. Elke week zien AzG-medewerkers patiënten, waaronder ook kinderen, met ernstige kneuzingen, diepe (snij)wonden, ontwrichtingen en breuken als gevolg van dit geweld.

Hongarije: opgesloten en besproeid met traangas in zeecontainer

De verwondingen die de teams zien, bevestigen de verhalen van de patiënten. Een patiënt vertelt aan AzG: “We werden met veertig andere mensen opgesloten in een kleine container voordat we terug naar Servië werden gestuurd. We hebben er ongeveer 12 uur gezeten. Grenswachters besproeiden herhaaldelijk onze gezichten met pepperspray. We kregen geen water, voedsel en mochten niet naar het toilet.”

Angst voor pushbacks in Griekenland

In Griekenland biedt AzG medische noodhulp aan mensen die net de oversteek van Turkije naar Griekenland hebben gemaakt. Ook hier vertellen patiënten steeds vaker over geweld bij pogingen om Europa te bereiken. Als ze zijn aangekomen, slaan ze vaak gelijk op de vlucht, doodsbang om opgepakt te worden door autoriteiten die hen gedwongen terugsturen. Het gaat vaak om vrouwen en kinderen. Sommigen houden zich daarna dagenlang schuil, zonder eten en drinken. Zo zien teams van AzG op Samos veel mensen die door de hitte zijn uitgeput en mensen met uitdrogingsverschijnselen.

“Lidstaten van de Europese Unie gebruiken opzettelijk geweld om mensen ervan te weerhouden asiel aan te vragen. Ze investeren in hekken met scheermesjes en knijpen een oogje dicht bij het gebruik van geweld. Gedwongen terugkeer en geweld zijn illegaal. Met dit beleid worden mensen gedwongen om gevaarlijkere vluchtroutes te nemen. Het is de verantwoordelijkheid van de Europese lidstaten en autoriteiten dat de wet wordt nageleefd. Maar ook dat de procedures met betrekking tot opvang, identificatie en internationale bescherming effectief worden toegepast”, zegt Ellen van der Velden, operationeel manager bij AzG.

Duizenden vluchtelingen in Libië jaarlijks slachtoffer van samenwerking EU en Libië

Lees het gehele artikel

20 juni 2022

De samenwerking tussen de EU en de Libische autoriteiten bij het onderscheppen van migranten en vluchtelingen op de Middellandse Zee zorgt jaarlijks voor duizenden slachtoffers van o.a. slavernij, dwangarbeid, mishandeling, marteling en mensenhandel. Dat blijkt uit een vandaag verschenen rapport van Artsen zonder Grenzen, ‘Out of Libya’. Na onderschepping op zee worden deze mensen gedwongen teruggebracht naar het onveilige Libië en daar in mensonterende gevangenkampen gezet. AzG roept Nederland en de EU op om deze samenwerking te herzien en kwetsbare vluchtelingen een uitweg te bieden. Dat kan door bestaande hervestigingsprogramma’s te verbeteren en door alternatieve, veilige evacuatieroutes te creëren.

Judith Sargentini, directeur voor Artsen zonder Grenzen Nederland: “De EU heeft jarenlang de Libische kustwacht gefinancierd en de gedwongen terugkeer naar Libië aangemoedigd van vluchtelingen die op de Middellandse Zee zijn onderschept. De EU heeft daarom de verantwoordelijkheid om deze slachtoffers alsnog bescherming te bieden.”

Martelingen in pakhuizen

Het rapport ‘Out of Libya’ (zie bijlage) schetst een pijnlijk beeld van de omstandigheden in de gevangenkampen, waar AzG sinds 2016 medische noodhulp verleent. Zo worden honderden vluchtelingen en migranten systematisch vastgehouden en gemarteld in pakhuizen. Familieleden in land van herkomst worden gebeld en geconfronteerd met de martelingen, waarna zij vaak duizenden dollars moeten betalen voor hun vrijlating. Deze martelingen duren soms langer dan een jaar.

Slavernij, dwangarbeid en seksueel geweld

Anderen hebben te maken met slavernij en dwangarbeid. In sommige officiële detentiecentra is het een van de belangrijkste manieren om vrijgelaten te worden, door te worden verkocht aan werkgevers die vervolgens gedetineerde migranten laten werken zonder betaling, in ieder geval totdat hun zogenaamde ‘schuld’ is terugbetaald. Vrouwen en meisjes zijn veelal slachtoffer van seksuele slavernij, mensenhandel en verkrachting. Ook worden ze vaak gedwongen tot prostitutie.

Mensenrechtenschendingen

Tijdens de Europese Raad op 23 en 24 juni staan internationale migratie-afspraken op de agenda. AzG wil dat de EU voorwaarden stelt aan de Libische autoriteiten, zodat zij de mensenrechten respecteren. Het sluiten van de gevangenkampen is een onvermijdelijke voorwaarde. Onlangs heeft de EU drie nieuwe schepen toegezegd aan de Libische kustwacht, ondanks dat dit waarschijnlijk leidt tot verdere mensenrechtenschendingen. Deze levering betekent bovendien mogelijk een schending van het VN-wapenembargo uit 2011 tegen Libië.

Op 28 juni overhandigt Artsen zonder Grenzen het rapport ‘Out of Libya’ aan de Vaste Kamercommissie voor Justitie & Veiligheid van de Tweede Kamer.

Artsen zonder Grenzen: tien dode mensen onderin boot bij reddingsactie op Middellandse Zee

Lees het gehele artikel

17 november 2021

Artsen zonder Grenzen heeft op 16 november jl. de lichamen van tien overleden mensen aangetroffen tijdens een reddingsactie op de Middellandse Zee. De doden werden gevonden onderin een overbezette houten boot. Het reddingsschip van de organisatie, de Geo Barents, was na een melding te laat om dit te kunnen voorkomen.

Tijdens de reddingsactie informeerden overlevenden de hulpverleners dat er mensen onderin de boot lagen die niet meer reageerden. Nadat er 99 mensen van de overvolle houten boot waren gered, vond de noodhulporganisatie de lichamen van 10 overleden mensen. Volgens de overlevenden zaten zij al meer dan 13 uur op elkaar gepakt onderin de boot waar een zware benzinelucht hing. Hoogstwaarschijnlijk zijn zij door verstikking om het leven gekomen.

“Het kostte ons bijna twee uur om de overledenen aan boord van de Geo Barents te krijgen. Wij brengen ze naar het vasteland zodat ze in ieder geval een menswaardige begrafenis kunnen krijgen”, zegt Fulvia Conte, teamleider aan boord van de Geo Barents. “Het was gruwelijk en boosmakend tegelijkertijd. Opnieuw een vreselijke tragedie op zee die voorkomen had kunnen worden.”

Drie reddingsacties in 24 uur

Op 15 en 16 november voerden reddingsteams van Artsen zonder Grenzen in 24 uur tijd drie reddingsacties uit in de Maltese en Libische Search and Rescue-zones. Hierbij werden 186 mensen, waaronder 61 kinderen, in veiligheid gebracht op de Geo Barents. De geredde migranten en vluchtelingen komen onder andere uit Guinee, Nigeria, Ivoorkust, Somalië en Syrië. Velen van hen zijn vertrokken vanuit Libië waar ze traumatische dingen hebben doorstaan en velen vertonen tekenen van acute stress en trauma.

“Op een dag als vandaag blijkt eens te meer wat het directe resultaat is van Europa’s onverschillige beleid om geen hulp te verlenen op de Middellandse Zee waardoor mensen overlijden”, zegt Caroline Willemen, projectcoördinator op de Geo Barents. Zonder veilige en legale alternatieve vluchtroutes zullen mensen blijven proberen om Libië per boot te ontvluchten, als laatste redmiddel. Een gebrek aan reddingsschepen op de Middellandse Zee houdt deze mensen niet tegen. Hierdoor is het risico op een dodelijke afloop vele malen groter.”

Artsen zonder Grenzen gaat op zoek naar een veilige plek aan land voor deze kwetsbare en waarschijnlijk getraumatiseerde groep vluchtelingen en migranten aan boord van de Geo Barents.

We zijn er

Lees het gehele artikel

2 april 2021

Wereldwijd zijn meer dan 80 miljoen mensen op de vlucht. Ze moesten alles achterlaten en zijn op zoek naar een veilige plek. In vluchtelingenkampen hebben deze mensen gebrek aan alles en er is verdriet, angst en depressie. We willen er voor hen zijn, met praktische hulp en psychische ondersteuning.

Samen kunnen we het leed van vluchtelingen verzachten. Juist nu er geen collectant aan de deur staat is jouw steun belangrijker dan ooit. Help jij ook mee? Maak een online collectebus aan of help met een gift.

Ook Areen en haar ouders moesten vluchten toen hun stad in Syrië onder vuur kwam te liggen. Areen was toen twee jaar. Ze wonen inmiddels al twee jaar in het vluchtelingenkamp Bardarash. Elke dag opnieuw vraag Areen haar ouders: ‘Wanneer gaan we weer terug?’ en elke dag is het antwoord ‘Dat weten we niet’.

Samen kunnen we er zijn voor vluchtelingen, zoals Areen en haar ouders. Help jij ook mee?

Ja, ik help mee!

Venezolaanse vluchtelingen in Peru (Deel 1)| Solidariteit onder druk

Lees het gehele artikel

10 december 2019

Ruim 4,3 miljoen Venezolanen ontvluchtten in de afgelopen drie jaar hun land. Zij worden veelal opgevangen in andere Zuid-Amerikaanse landen; Peru ontving zo’n 800.000 migranten. Adventsactie steunt een hulpproject voor jonge kinderen in Peru en interviewde Milka Rosas Vicuña, projectleider bij de katholieke hulporganisatie Warmi Huasi. Zij vertelt wat het opvangen van migranten betekent voor het land, dat zelf in een economische crisis verkeert. Hieronder deel één van het interview.

Hoe reageerde Peru op de komst van zoveel vluchtelingen?

“Aanvankelijk werden de Venezolanen hartelijk ontvangen en kregen ze veel hulp van de bevolking. In Peru weten we uit ervaring hoe migranten zich voelen, want in de jaren ’80 zijn velen van ons vanwege politiek geweld gevlucht van het platteland naar de stad. Ook heeft ons land heeft een traditie van buitenlandse migratie, dus we zijn gewend aan vreemdelingen. Maar een instroom van zoveel mensen in zo’n korte tijd – vijfduizend per dag – hebben we nooit eerder meegemaakt. De regering en de samenleving waren daar totaal niet op voorbereid. Na een jaar of twee verschenen in de media steeds meer negatieve berichten over de Venezolanen, dat ze crimineel zouden zijn en banen inpikken. Inmiddels is de houding van de bevolking totaal omgeslagen. Discriminatie en vreemdelingenhaat zijn enorm toegenomen; in plaats van solidariteit en liefde is er een gevoel van nationalisme ontstaan.”

Met welke problemen hebben de migranten uit Venezuela te maken?

“Tot voor kort konden ze gemakkelijk het land binnenkomen, maar de regels zijn strenger geworden. Vluchtelingen hebben nu een paspoort nodig en daar is in Venezuela niet of nauwelijks aan te komen. Zonder paspoort krijgen migranten geen werkvergunning en dus geen officiële banen. Ze kunnen alleen aan de slag als straatverkoper of dagloner en weten nooit of ze de volgende dag weer wat kunnen verdienen om eten te kopen. Zonder papieren hebben ze bovendien geen toegang tot onderwijs en gezondheidszorg, die gratis zijn in Peru. Ook huisvesting is een probleem. Veel migranten delen met tien of twintig mensen een flatje voor vier personen en een toilet.”

Waarom zet Warmi Huasi zich voor hen in?

“Uit een gevoel van solidariteit en medeleven met onze naasten. We geloven dat wij allemaal – kinderen, tieners en volwassenen – burgers zijn van deze wereld en dat iedereen recht heeft op een goed leven. De komst van deze migranten confronteert ons met een realiteit van uitsluiting en onverschilligheid. Deze situatie biedt ons de mogelijkheid ons ‘huis’ te verbeteren en te zorgen dat iedereen zich er thuis voelt. Deze mensen zijn kwetsbaar en hebben onze zorg en steun nodig, in het bijzonder de kinderen.”

Vluchtelingencrisis Noordoost Syrië begint nu pas echt

Lees het gehele artikel

30 oktober 2019

Al 12.000 Syriërs gevlucht naar Irak; VN verwacht er 50.000

Hoewel de Turkse wapens zwijgen en de crisis in Noordoost Syrië uit de media is verdwenen, komt de vluchtelingenstroom nu pas echt op gang. Vooral Koerden en Assyrische christenen uit het bedreigde gebied drommen samen voor de Syrisch-Iraakse grens. ZOA start daarom een Noodhulpcampagne voor deze vluchtelingen in Noord-Irak.

Al meer dan 12.000 vluchtelingen uit Syrië zijn de afgelopen twee weken de grens met Noord-Irak overgestoken. Volgens de VN kan dit oplopen naar meer dan 50.000. “We staan nog maar aan het begin van deze crisis”, zegt Esther Grisnich, ZOA-landendirecteur in Irak. “Er mag dan wel een tijdelijke wapenstilstand zijn, maar Turkije heeft de bufferzone langs de grens al ingenomen. Dat gebied is helemaal gezuiverd van Koerden, christenen en andere bevolkingsgroepen.”

Omdat veel van deze mensen niet onder het regime van Assad willen leven, vluchten ze naar Noord-Irak. Grisnich: “Een crisis plan je nooit, maar nu is de timing echt verschrikkelijk. De winter staat hier voor de deur. Vanaf november kan het heel koud worden, kouder dan in Nederland. We zien hier vrouwen, kinderen en ouderen binnenkomen met niet meer dan een plastic tasje met kleding. Bovendien worden de vluchtelingen gehuisvest in oude vluchtelingenkampen waar de tenten op instorten staan.” Om de toestroom op te kunnen vangen koopt ZOA nu onder andere kachels, winterkleding en hygiëneproducten in om uit te kunnen delen.

Volgens hulpverleners in het grootste vluchtelingenkamp (Bardarash) hebben de vluchtelingen die nu binnenkomen opvallend vaak last van depressie, angst en de eerste symptomen van een posttraumatische stressstoornis. “Deze mensen hebben al zoveel voor hun kiezen gehad in de afgelopen jaren”, weet Esther Grisnich. “Ze zijn verschrikkelijk bang wat er met de achtergebleven familie en vrienden gebeurt. Maar ook hun eigen toekomst zien ze in duigen vallen.”

Hoewel de eerste hulppakketten al zijn geregeld door de VN, blijkt het aantal vluchtelingen veel hoger te zijn dan was ingeschat. “Het aantal vluchtelingen kan wel oplopen tot boven de 50.000. Om iedereen te kunnen helpen, is extra hulp nodig. Daarom starten we deze noodhulpactie”, aldus de noodkreet van Esther Grisnich.

Hoe helpen?

Via de website van ZOA kunnen mensen meehelpen door een of meer noodpakketten te doneren. Een noodpakket van €55 bevat (afhankelijk van de behoefte) bijvoorbeeld dekens, een tent, hygiëne-artikelen, een watertank en kookgerei.