Stichting Dierennood probeert altijd om in de eerste plaats veel dieren te kunnen helpen. En daarbij gaan we eigenlijk een beetje voorbij aan het feit dat ook mensen daar gelukkiger door kunnen worden. Een ander helpen, juist als je het zelf moeilijk hebt, geeft je het gevoel van eigenwaarde en zelfs trots weer terug.
Vooral als je beloond wordt met liefde en dankbaarheid. En dat geven die zwerfkatjes na een medische behandeling zeker!
Bij mensen kun je weleens van een koude kermis thuiskomen. Maar dat zal je bij dieren nooit gebeuren. Deze decembermaand maken we een project voor het grote familie-vluchtelingenkamp op Lesbos. Het behoeft geen uitleg, iedereen kent de situatie die de media laat zien. Het leven is moeilijk, zwaar, eentonig, niet echt hoopvol.En toch zijn er daar mensen die zich kunnen bekommeren om wezentjes die nog hulpelozer zijn. En die daar wonderwel hun zelfrespect door terugvinden. Omdat mensen het nodig hebben om liefde te geven en geliefd te worden.
Margot Albert studeert aan de Universiteit van Utrecht en had als vrijwilliger voor Movement On The Ground het familie-vluchtelingenkamp op Lesbos bezocht. Zij was zeer onder de indruk van wat zij daar zag: mensen die letterlijk niets meer hadden, maar toch liefde konden opbrengen om voor loslopende zwerfkatjes te willen gaan zorgen. Margot ging een prachtig plan uitwerken om zowel mens als dier te kunnen helpen. En nam contact met Stichting Dierennood op.
Zij waren direct diep onder de indruk van dit prachtige initiatief en zegden toe om er in december ons grote maandproject van te maken. Het viel haar op hoe zacht en liefdevol men in dat kamp met de zwerfdieren omging en hoeveel troost het hen gaf. Het leek wel of deze mensen de zwerfdieren juist het ellendige lot wilden besparen, wat zij al moesten meemaken. Maar ze zag ook hoe slecht de katjes er aan toe waren, vooral alle oogjes zaten vol met pus. En vaak gingen de dieren dood, net als de kinderen eraan gehecht waren. Dat gaf extra verdriet en trauma’s. Terwijl vaak een simpel zalfje al uitkomst zou kunnen brengen. En daar wil Margot voor gaan zorgen! Zullen wij haar daarmee gaan helpen?
Om een lang verhaal kort te maken: Margot heeft alles geregeld om de dieren (en dus de mensen) te kunnen helpen. Heeft een zeer diervriendelijke locale dierenarts gevonden, die speciale prijzen wil berekenen om deze dieren goed te kunnen helpen. Ze is het project Compassionate Companions begonnen. Alleen voer uitdelen zodat de katjes te eten hebben in niet voldoende… Er moet meer gebeuren. Oogjes zalven, ontwormen, een antibioticakuurtje indien nodig en steriliseren natuurlijk. Er lopen er al zoveel rond.
Daarom is er nu in het kamp een ruimte gecreëerd waar een dierenarts spreekuur gaat houden en waar de vluchtelingen zwerfdiertjes mogen brengen, om hen te laten helpen. Met de opbrengsten van dit december-project. Margot zegt dat het prachtig is om te zien hoe enthousiast iedereen is. En hoe ze ondanks of misschien wel dankzij hun benarde situatie zo blij zijn als zij toch goed voor hun katje kunnen zorgen.
Maar dat is ook goed voor te stellen. In deze troosteloze omgeving zoeken de mensen weer een doel in hun leven. Daarom is het extra belangrijk dat de diertjes die ziek zijn, weer beter worden om hen niet nóg meer verdriet te bezorgen. Maar de katten zijn ook van grote betekenis voor het kamp. Ze houden namelijk de ratten en de slangen weg.
